Gelukkig nieuwjaar!
Door: Robert-Jan
Blijf op de hoogte en volg Robert-Jan
01 Oktober 2007 | Zuid-Afrika, Pretoria
2 oktober 2007,
Even was ik vergeten hoe het was, maar na een paar droge maanden te hebben gehad weet ik ook weer hoe regenachtige dagen eruit zien. In een paar dagen tijd is de gemiddelde temperatuur van 30 naar 20 graden gegaan en was ik genoodzaakt mijn trui weer uit de kast te halen. Al met al mag ik niet klagen, want met de zomer in aantocht gaan we een paar zeer warme maanden tegemoet.
In de eerste weken van september, toen het nog warm en droog weer was, hebben Tom en ik een tennisracket gekocht. We hebben meteen elk weekend gemiddeld vijf uur op de baan gestaan om ons sportief ook weer eens uit te leven. De banen zijn hier alleen niet zoals in Nederland, waar er doorgaans op goed onderhouden gravelbanen gespeeld wordt. Hier in Zuid-Afrika moeten we het doen met betonbanen met de nodige scheuren erin, wat nog wel eens voor een afwijkende bal wil zorgen. Desondanks zijn we er toch al in geslaagd om een paar mooie partijen op de mat te leggen, wat met name door de donkere bevolking erg werd gewaardeerd.
Verder is begin september het WK rugby van start gegaan. De poulewedstrijden zitten er inmiddels op en zoals verwacht heeft Zuid-Afrika erg gemakkelijk (als poulewinnaar) de kwartfinales bereikt. Komend weekend zullen de Springboks (bijnaam voor Zuid-Afrika) het dan opnemen tegen Fiji. De eerste drie poulewedstrijden tegen respectievelijk Samoa, Engeland en Tonga hebben Tom en ik onze stamkroeg de KEG gekeken.
Met name de wedstrijd tegen titelverdediger Engeland zorgde voor een stampvolle kroeg en de nu al historische 36-0 maakte het feest compleet. Om een vergelijking te maken; het WK rugby is voor Zuid-Afrika wat het WK voetbal voor Nederland is. Grappig was het dan ook om te horen dat er in Nederland redelijk veel aandacht wordt besteed aan dit WK en dat vele mensen uit Nederland erg goed op de hoogte zijn. Voor de kwartfinale voor aankomend weekend zijn Tom en ik van plan om een rugbyshirt van Zuid-Afrika te kopen om zo het team nog beter te kunnen ondersteunen. Wordt vervolgd...
Ook zijn er een aantal zaken waarmee ik geconfronteerd blijf tijdens mijn verblijf in Zuid-Afrika. Na al een paar keer eerder pech met de auto te hebben gehad was het laatst weer raak. Een eerder voorkomend probleem dook weer op en omdat het vlak voor het weekend gebeurde moest ik tijdelijk gebruik maken van een vervangende auto. Na al heel wat klassiekers te hebben gereden werd mij deze keer een Mazda 616 DeLuxe uit 1979 voorgeschoteld. Na een mooie roadshow bij mij in de buurt gegeven te hebben was het tijd om door Johannesburg te touren. Zelden heb ik zulke verbaasde blikken bij een tankstation gezien als ik toen ik met mijn oldtimer aan kwam rijden. Deze verbazing werd groter toen ik hen vertelde dat het mijn tweede auto is waarmee ik in het weekend altijd ga toeren en ik om die reden er maar vijf liter bij wilde hebben.
Daarnaast heb ik in september wederom tweemaal te maken gehad met een power outage, ook wel stroomuitval genoemd. Op dat moment betekent dat back to basics, kaarsje aan en een boek lezen. Nee, zo ver kwam het gelukkig niet... Want zo is er nog altijd een laptop die op batterijen werkt en mijn goede vriend Tom waar ik naar toe kon. Tijdens zo’n power outage voel je je op dat moment, zeker in een land als Zuid-Afrika, niet geheel veilig.
Er schijnen geen lampen, het alarm werkt niet en de security kan niet opgepiept worden door middel van de afstandsbediening. Dan is het toch wel heel handig als je nog drie honden rondom je huis hebt lopen die de wacht houden.
Afgelopen weekend heb ik voor het tweede keer dit jaar een bezoek gebracht aan H2O, een outdoorparty wat vlakbij het internationale vliegveld van Johannesburg werd gehouden. In de aanloop naar dit feest werd de nadruk iets teveel op de term H2O gelegd, waardoor ik mij eerder ging voorbereiden op een nieuw feest van Raindance. Gelukkig waren de weergoden zo aardig om het niet te laten regenen, maar echt lekker weer was niet. Desondanks hebben Tom en ik ons toch wel goed weten te vermaken door met name het vrouwelijk schoon wat er (wederom) aanwezig was.
Velen van jullie zullen zich nu wellicht afvragen wat de bovenstaande titel überhaupt met mijn verhaal te maken heeft. Zoals ik misschien al eerder heb verteld, veel mensen waar Tom en ik mee omgaan zijn van Joodse afkomst. Zo ook de ouders van Tarryn, Frank en Mirah, waarvan ik de cottage huur en waar ik naast woon. Kenmerk van de Joden, of beter gezegd het Jodendom, is toch wel de wekelijkse shabbat en de vele feestdagen die zij gedurende het jaar vieren. Daarnaast hebben de Joden ook een iets andere jaartelling dan wij hanteren en dit zorgt ervoor dat er op halverwege september Rosj Hasjana wordt gevierd, het Joodse nieuwjaar.
Enkele dagen ervoor kregen Tom en ik een uitnodiging om nieuwjaar te vieren bij Frank en Mirah, in de vorm van een uitgebreid diner. Op Rosj Hasjana zijn er allerlei interessante gebruiken. Zo wordt er onder meer een speciale feestbrood gebakken (challa) en wordt er ook veel zoetigheid gegeten, zoals stukjes appel of challa gedoopt in honing.
Tom en ik konden natuurlijk niet achterblijven en zo hadden we een mand vol zoetigheid gekocht om mee te nemen. Het is namelijk de bedoeling dat iedereen elkaar iets in de vorm van zoetigheid geeft om elkaar een zoet jaar te wensen. Om onze Nederlandse achtergrond er toch in te houden hadden we ook nog een rolletje Top Drop en Stophoest toegevoegd. Op onze vuurdoop betreffende het Joods nieuwjaar hebben we het gehele ritueel meegemaakt, van een gebed met een keppel op tot en met een uitgebreid feestmaal. Het was zeer bijzonder om dit eens mee te maken!
Even was ik vergeten hoe het was, maar na een paar droge maanden te hebben gehad weet ik ook weer hoe regenachtige dagen eruit zien. In een paar dagen tijd is de gemiddelde temperatuur van 30 naar 20 graden gegaan en was ik genoodzaakt mijn trui weer uit de kast te halen. Al met al mag ik niet klagen, want met de zomer in aantocht gaan we een paar zeer warme maanden tegemoet.
In de eerste weken van september, toen het nog warm en droog weer was, hebben Tom en ik een tennisracket gekocht. We hebben meteen elk weekend gemiddeld vijf uur op de baan gestaan om ons sportief ook weer eens uit te leven. De banen zijn hier alleen niet zoals in Nederland, waar er doorgaans op goed onderhouden gravelbanen gespeeld wordt. Hier in Zuid-Afrika moeten we het doen met betonbanen met de nodige scheuren erin, wat nog wel eens voor een afwijkende bal wil zorgen. Desondanks zijn we er toch al in geslaagd om een paar mooie partijen op de mat te leggen, wat met name door de donkere bevolking erg werd gewaardeerd.
Verder is begin september het WK rugby van start gegaan. De poulewedstrijden zitten er inmiddels op en zoals verwacht heeft Zuid-Afrika erg gemakkelijk (als poulewinnaar) de kwartfinales bereikt. Komend weekend zullen de Springboks (bijnaam voor Zuid-Afrika) het dan opnemen tegen Fiji. De eerste drie poulewedstrijden tegen respectievelijk Samoa, Engeland en Tonga hebben Tom en ik onze stamkroeg de KEG gekeken.
Met name de wedstrijd tegen titelverdediger Engeland zorgde voor een stampvolle kroeg en de nu al historische 36-0 maakte het feest compleet. Om een vergelijking te maken; het WK rugby is voor Zuid-Afrika wat het WK voetbal voor Nederland is. Grappig was het dan ook om te horen dat er in Nederland redelijk veel aandacht wordt besteed aan dit WK en dat vele mensen uit Nederland erg goed op de hoogte zijn. Voor de kwartfinale voor aankomend weekend zijn Tom en ik van plan om een rugbyshirt van Zuid-Afrika te kopen om zo het team nog beter te kunnen ondersteunen. Wordt vervolgd...
Ook zijn er een aantal zaken waarmee ik geconfronteerd blijf tijdens mijn verblijf in Zuid-Afrika. Na al een paar keer eerder pech met de auto te hebben gehad was het laatst weer raak. Een eerder voorkomend probleem dook weer op en omdat het vlak voor het weekend gebeurde moest ik tijdelijk gebruik maken van een vervangende auto. Na al heel wat klassiekers te hebben gereden werd mij deze keer een Mazda 616 DeLuxe uit 1979 voorgeschoteld. Na een mooie roadshow bij mij in de buurt gegeven te hebben was het tijd om door Johannesburg te touren. Zelden heb ik zulke verbaasde blikken bij een tankstation gezien als ik toen ik met mijn oldtimer aan kwam rijden. Deze verbazing werd groter toen ik hen vertelde dat het mijn tweede auto is waarmee ik in het weekend altijd ga toeren en ik om die reden er maar vijf liter bij wilde hebben.
Daarnaast heb ik in september wederom tweemaal te maken gehad met een power outage, ook wel stroomuitval genoemd. Op dat moment betekent dat back to basics, kaarsje aan en een boek lezen. Nee, zo ver kwam het gelukkig niet... Want zo is er nog altijd een laptop die op batterijen werkt en mijn goede vriend Tom waar ik naar toe kon. Tijdens zo’n power outage voel je je op dat moment, zeker in een land als Zuid-Afrika, niet geheel veilig.
Er schijnen geen lampen, het alarm werkt niet en de security kan niet opgepiept worden door middel van de afstandsbediening. Dan is het toch wel heel handig als je nog drie honden rondom je huis hebt lopen die de wacht houden.
Afgelopen weekend heb ik voor het tweede keer dit jaar een bezoek gebracht aan H2O, een outdoorparty wat vlakbij het internationale vliegveld van Johannesburg werd gehouden. In de aanloop naar dit feest werd de nadruk iets teveel op de term H2O gelegd, waardoor ik mij eerder ging voorbereiden op een nieuw feest van Raindance. Gelukkig waren de weergoden zo aardig om het niet te laten regenen, maar echt lekker weer was niet. Desondanks hebben Tom en ik ons toch wel goed weten te vermaken door met name het vrouwelijk schoon wat er (wederom) aanwezig was.
Velen van jullie zullen zich nu wellicht afvragen wat de bovenstaande titel überhaupt met mijn verhaal te maken heeft. Zoals ik misschien al eerder heb verteld, veel mensen waar Tom en ik mee omgaan zijn van Joodse afkomst. Zo ook de ouders van Tarryn, Frank en Mirah, waarvan ik de cottage huur en waar ik naast woon. Kenmerk van de Joden, of beter gezegd het Jodendom, is toch wel de wekelijkse shabbat en de vele feestdagen die zij gedurende het jaar vieren. Daarnaast hebben de Joden ook een iets andere jaartelling dan wij hanteren en dit zorgt ervoor dat er op halverwege september Rosj Hasjana wordt gevierd, het Joodse nieuwjaar.
Enkele dagen ervoor kregen Tom en ik een uitnodiging om nieuwjaar te vieren bij Frank en Mirah, in de vorm van een uitgebreid diner. Op Rosj Hasjana zijn er allerlei interessante gebruiken. Zo wordt er onder meer een speciale feestbrood gebakken (challa) en wordt er ook veel zoetigheid gegeten, zoals stukjes appel of challa gedoopt in honing.
Tom en ik konden natuurlijk niet achterblijven en zo hadden we een mand vol zoetigheid gekocht om mee te nemen. Het is namelijk de bedoeling dat iedereen elkaar iets in de vorm van zoetigheid geeft om elkaar een zoet jaar te wensen. Om onze Nederlandse achtergrond er toch in te houden hadden we ook nog een rolletje Top Drop en Stophoest toegevoegd. Op onze vuurdoop betreffende het Joods nieuwjaar hebben we het gehele ritueel meegemaakt, van een gebed met een keppel op tot en met een uitgebreid feestmaal. Het was zeer bijzonder om dit eens mee te maken!
-
02 Oktober 2007 - 05:15
Ellen:
Hiii
Wat heb jij het toch slecht met die 20 graden. Dat gemiddelde hebben wij deze zomer nog niet eens behaald!!! En naar mijn idee was het echt zomer op de kalender:(
xxxxxxxx- -
02 Oktober 2007 - 06:24
Thijs:
Hey Richter! Die mazda ziet er wel heel goed uit, ik zou bijna jaloers worden. Groeten Thijs -
02 Oktober 2007 - 08:36
Willemijn:
Heyy RJ! Bij 20 graden is het hier meer tijd om je trui UIT te trekken.. Mooie foto's van dat wildpark zeg!
Groetjes,
Willemijn -
02 Oktober 2007 - 15:33
Peterheieieieid:
mmm ik zie dat het al gezegd is, maar ik moet er gewoon even op inhaken.. 20 graden doe ik nu gewoon even 2 moorden voor en eet ik een bord rooie kool leeg (serieus!).. naja, die rooie kool erbij doe ik voor 22 (H)
anywayz! goed weer even van je te horen man! zag al een bericht op hyves, dus ik zal daar ook maar snel effe op reageren!
tot zo :) -
02 Oktober 2007 - 16:14
Oom Ruud:
Hoi Robert-Jan ! Leuk verslag met interessante punten. Bij de foto van de olifanten dacht ik bij de eerste oogopslag dat een olifant op de rug ston van de ander (een z.g. circus-olifant).
Van die "oude" mazda kijk ik niet op. Als je mij je emailadres stuurt, zal ik je foto's sturen van auto's in Cuba. Ik heb er tientallen, mar de oudste is een Ford uit 1938 (!!!) en die rijd nog iedere dag. Ook veel mooie 'sleeen' met
vleugels en veel chroom.
Sukses verder en groetjes.
Ruud -
03 Oktober 2007 - 01:46
Lisa:
Bonjour RJ!!
Het joodse nieuwjaar vieren.. Lijkt me heel bijzonder om dat mee te maken! Rugby is hier in Australie net zo HOT als daar geloof ik.. :-D is weer eens iets anders dan voetbal!
We mailen!!
Liefs Lisa
-
03 Oktober 2007 - 11:01
Annemarie:
Leuk om weer van je te horen/lezen!
Je maakt toch nog steeds een hoop mee daar. Staan er binnenkort nog leuke uitstapjes op het programma of is het even rustig? Ben benieuwd!
Liefs Annemarie -
08 Oktober 2007 - 11:17
Pa:
Wederom leuke foto's van het feest. Maar die Mazda is verreweg de mooiste; je kan duidelijk zien dat het een luxe uitvoering is, waarschijnlijk vanwege die prachtige buiten spiegel. Op Sicilië ook wel old-timers gezien, maar daar niet ouder als een Renault 4.Wij spreken elkaar weer. -
14 Oktober 2007 - 17:16
Peerheid:
he panneke!
ik zie dat je nog steeds the dukes of hazards-scheurbak hebt! goed bezig!
WK-rugby was vet he, vooral al die dansjes voorafgaand aan het "heuken" met die misvormde bal!
he gast ga zo door daar en een dikke kus voor u van mij
der Poire
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
