De tweede week

16 januari 2007,

Môre,

Hier zijn we dan weer vanuit Joburg, mijn tweede werkweek alweer. Ik zit nu lekker brak op mijn werk.. Vannacht voor de zoveelste keer hevige regenbuien en onweer gehad, dit gaat nu al een paar dagen zo. Zoveel bliksem en harde knallen heb ik nog niet eerder meegemaakt, maar het schijnt te komen omdat Joburg op 1800 meter hoogte ligt. Gelukkig is het meestal kortstondig en als het wat langer duurt gebeurt het ‘s nachts. Ik denk er nu zelfs aan om een paraplu aan te schaffen, wie had dat van tevoren kunnen denken?? Alvast mijn excuses voor mijn lange verhaal, maarja ik maak hier nu eenmaal veel mee..

Er zijn de afgelopen week weer de nodige dingen gebeurd. Allereerst hebben we vorige week de induction afgerond, daar was ik wel blij mee. Alhoewel Neill (degene die de induction gaf) een relaxte “guy” was, werd ik al die theorie wel zat. Het deed mij aan mijn schoolperiode herinneren en daarnaast had ik een groot gedeelte van de stof al op de SPECO gehad. Gelukkig waren we woensdag, de laatste dag van de induction, al om half twee in de middag klaar. Ideaal! Dat hebben we dan ook gevierd met een drankje op het terras van het Nelson Mandela Square.






Donderdag was dan eindelijk de dag dat ik zou beginnen met de training voor mijn nieuwe werk. Tijdens mijn contractbesprekingen was mij verteld dat ik voor Delta Lloyd kwam te werken, maar dat project bleek inmiddels al niet meer te bestaan. Ik bleek nu op het project Johnson & Johnson te zitten, ook wel afgekort als JnJ. Voor de mensen die dit niet kennen; het is een wereldwijd bedrijf die producten voor de farmaceutische markt maakt, ontwikkelt en verkoopt. Wanneer de werknemers van JnJ problemen met hun computer hebben bellen ze naar de helpdesk in Joburg. Daar kom ik dan te werken als customer service representative (first level support), op de Nederlandstalige helpdesk. Allereerst gaat er een training aan vooraf voordat je daadwerkelijk op het call centre komt te werken. Deze training zal ongeveer tot 29 januari duren. De eerste dag was wel raar, omdat we vrij weinig deden en we veel konden internetten. Aardig relaxt zou je zeggen, maarja het is minder relaxt als je straks op het call centre zit en niet alles goed beheerst. Toen ik al die termen in het instructieboek zag dacht ik: “Wat is deze?!”, maarja we wachten af..

Nadat ik klaar was met werken heb ik samen met Hans en Tom (een collega bij JnJ) een appartement bezocht. Het zag er best leuk uit, gelegen op een complex met een mooi uitzicht over een suburb van Joburg. Om het complex binnen te komen moest je een vingerafdruk laten scannen om het hek te openen, de nieuwste vorm van security in Zuid-Afrika. Het nadeel van het appartement was dat het niet echt groot was, zeker voor het geld wat ze er voor vroegen zou je wel iets groters verwachten. Daarnaast heb je bij het wonen op een complex met veel regels te maken (zo mag je geen steentjes naar elkaar gooien) en met name op onze befaamde braai-/stapdag (zaterdag) kan dit wel eens tot grote problemen gaan leiden.

De dagen hier gaan best snel, zowel doordeweeks als in het weekend. Dat laatste is een beetje jammer, daarom proberen we de zaterdagnacht ook extra lang door te gaan om zo optimaal van je weekend te kunnen genieten.. Op vrijdag stoppen ze meestal wat eerder dan normaal, meestal om 15:00 uur in de middag. Dat gaf ons mooi de gelegenheid om ons wederom te wenden tot het Nelson Mandela Square om daar het weekend te openen met een plaatselijke Black Label (bier), waar je iets meer dan 1 euro per flesje voor betaalt. Diezelfde middag zijn Hans, Rene en ik bij een appartement wezen kijken wat op een steenworp van het IBM kantoor en het Nelson Mandela Square ligt. Hans had dit geregeld via een collega van zijn afdeling.. Deze accommodatie was echt perfect en we betalen er nog geen 2000 Rand (210 euro) p.p. voor!! Enige nadeel is dat er geen zwembad is, maar onze Italiaanse vrienden komen niet ver van ons te wonen en hebben wel een zwembad. Het is de bedoeling dat we in het weekend van 2/3/4 februari gaan verhuizen, dus dan zal ik ook wat foto’s maken en op de site plaatsen.

Na het bezichtigen van het appartement zijn we een hapje gaan eten in een Afrikaans restaurant, dat was echt super lekker :P Toen ze vroegen welke rode wijn we wilden drinken, zei ik: "de Zuid-Afrikaanse natuurlijk!". Dat heb ik geweten, want we werden meegenomen naar een soort van wijnkelder, met de reden dat de "experts" een wijn gingen uitzoeken. Wijnen van meer dan 200 euro werden ons aangesmeerd, maar toen wij een fles van 10 euro uitgezocht hadden stemden hun gezichten niet echt vrolijk. Maar desondanks zullen we daar de komende tijd nog wel vaker te vinden zijn. Om het weekend helemaal goed in te luiden zijn we daarna naar de première van Saw III geweest, voor een prijs van 40 Rand (4 euro). Het was wederom een heftige versie, er gingen niet voor niets al een aantal mensen tijdens de film er vandoor ;)

Verder hebben we in het weekend opnieuw een braai gehouden, deze leek even letterlijk in het water te vallen.. ’s Middags werden we namelijk wederom overspoeld door een hevige onweersbui, maar net voor het donker zou worden was deze voorbij. Nadat ik inkopen had gedaan voor de braai heb ik zelfs nog kennis gemaakt met een soort van "Oktoberfest", wie verzint er zoiets in Zuid-Afrika?? Maarja onder het gejodel van een Oostenrijkse band zat de stemming er (met name bij de Engelsen) aardig in. Ik moest mij echt inhouden om te zorgen dat ik niet ging inhaken met de plaatselijke Antons uit Tirol. De braai was wederom goed bezocht, er was een opkomst van ongeveer 16 man.

Na de braai hebben we net als de week ervoor het Newscafe weer opgezocht. Mede om de reden dat naast het Newscafe een nieuwe discotheek geopend zou worden, Taboo genaamd. Was alleen wel een beetje jammer dat de taxichauffeurs hier niet echt bekend zijn in de omgeving, we hebben meer dan een uur op onze taxi gewacht. (ik was alweer nuchter toen ik aankwam) Over de discotheek Taboo: zelden zoveel mooie vrouwen gezien, niet te beroerd om schaars gekleed te gaan en te poseren voor de camera. Enige jammere is dat ze allemaal op geld uit zijn en dat ze erg arrogant waren (ook wel sletjes genoemd).. De term "talk to the hand" was voor velen een bekende. Desondanks heb ik me goed vermaakt daarbinnen (voor zover ik mij nog wat kan herinneren). Toen we rond 5:00 uur naar huis wilde gaan viel het mij pas op hoe snel het hier licht wordt in de ochtend, in een mum van tijd is het licht. Ditzelfde geldt ook voor de avond, de term "invallende duisternis" is hier zeker van toepassing.





Zondag was met één woord te omschrijven: BRAKHEID!! Pfff een nacht van 3,5 uur doet een mens niet goed. Wat het wel weer goedmaakte is de zonovergoten middag, lekker in het zonnetje zitten kaarten met Hans en Kevin. Verder nog even onze vrienden in het andere appartementencomplex bezocht om een hapje te gaan eten. Maarja wederom hadden de taxichauffeurs moeite om ons te vinden, weer één uur zitten wachten.

En nu is er een nieuwe week aangebroken (we zijn alweer bijna halverwege), voel me nog steeds erg brak van het weekend. Door de vele hevige buien ’s nachts en het onweer kom je niet echt tot rust, een veel te klein en veel te hard bed helpt daar ook niet echt bij. Daarnaast heb ik vanochtend ook nog eens niet kunnen douchen, omdat we voor de zoveelste keer geen warm water hadden. Maarja hoe verder de week vordert, hoe dichterbij het weekend komt. Dus daar kijk ik dan ook met veel genoegen naar uit.

ps: mijn telefoonnummer in Zuid-Afrika is +27734178436