De derde week alweer

22 januari 2007,

Hallo,

Zo de derde week is aangebroken, heb weer heel wat meegemaakt. Aan mijn fysieke gesteldheid merk ik wel dat het maandag is, wat is het begin van de week toch zwaar. Deze keer vind ik het alleen iets minder erg, omdat we afgelopen weekend zoveel leuke dingen hebben gedaan...

Voordat we weekend konden vieren moest er natuurlijk nog worden gewerkt. De tweede trainingsweek was wederom een zware, onderhand ben ik al die theorie wel zat en wil ik zelf wat gaan doen.. We hebben het programma voor de komende periode te horen gekregen en ik zal nog even geduld moeten hebben. Deze week krijgen we nog training, met vrijdag een toets over alle stof. Volgende week is het een zogenaamde "buddyweek". De eerste drie dagen moeten we meeluisteren met een toekomstig collega op het call center. Dan is het de bedoeling dat de "buddy" het woord met de klant voert en dat wij (die nu in training zitten) het administratieve gedeelte gaan doen. De laatste twee dagen zal het andersom zijn, met uiteindelijke doel dat we alles zelf doen. Die week erna zullen we nog een week training krijgen om vervolgens de week erna zelf aan de telefoon te moeten gaan zitten. Ik ben zeer benieuwd hoe mij dat zal vergaan..




Vrijdagmiddag 16:00 uur was het dan eindelijk weekend!! Toch wel een zeer lekker gevoel.. Om de traditie voort te zetten zijn we voor de verandering maar richting het Nelson Mandela Square gegaan, om daar even lekker te "borrelen". Daarna zijn we gaan eten in een Thais restaurant, best prijzig voor Afrikaanse begrippen. Maarja, omdat we maar één keer in de week weekend hebben besloten we toch maar om naar binnen te gaan. Het eten was het geld meer dan waard en voor een voorgerecht, hoofdgerecht en twee glazen wijn en twee glazen water betaalde ik een kleine 20 euro. Na het eten zijn we nog even gaan "uitbuiken" op een terrasje met een drankje, om daarna een taxi naar huis te pakken om onze broodnodige uurtjes slaap te pakken.

Zaterdag was dan eindelijk het moment dat ik kon uitslapen, nou ja uitslapen..wakker worden zonder het geluid van de wekker. Doordat ik het doordeweekse ritme gewend was, werd ik al om 5:45 uur wakker. Om 10:00 uur ben ik toen maar opgestaan en na een ontbijt op ons zonnige terrasje besloten we om een auto te gaan huren, om zo wat culturele uitstapjes te kunnen ondernemen. We werden met een Mercedes bij ons appartement opgehaald om naar het vliegveld van Joburg te gaan. Dat was namelijk de enige plek in Joburg en omstreken waar nog een auto beschikbaar was. Daar aangekomen hebben we de laatste formaliteiten afgehandeld en kregen we de beschikking over twee Toyota Corolla’s, waarvan één op mijn naam stond.

In Zuid-Afrika rijden is iets anders dan in Nederland en daar kwam ik dan ook al snel achter. Het begon al bij het instappen van de auto, toen ik aan de linkerkant van de auto stond. Tja dat was wel even wennen.. Eenmaal in de auto wilde ik mijn gordel pakken, maarja die zat aan de rechterkant. Dan kwam het volgende leuke gedeelte, de richtingaanwijzer aandoen.

Eerst dacht ik even dat het hier de gewoonte was dat je je ruitenwissers aandoet wanneer je richting aan wilt geven, maar nee dit was helaas niet zo. De plaatselijke Afrikanen langs de weg wisten ook weer meteen dat er een toerist langs kwam rijden. Het links schakelen viel me daarentegen wel weer mee, daar had ik geen problemen mee. Na een beetje spookrijden (links blijven rijden is best handig hier) konden we de andere luitjes oppikken en doorrijden naar het Apartheidsmuseum. Dit leek ons wel een goed uitstapje om zo een indruk te krijgen van de Zuid-Afrikaanse geschiedenis, niet geheel onbelangrijk als je hier voor een lange tijd verblijft.

Ik had al wat verhalen over dit museum gehoord, maar het is toch heel anders als je eenmaal binnen bent. Er zat niet echt een chronologische volgorde tijdens de tocht door het museum en het was daardoor erg moeilijk om een algehele indruk te krijgen van de apartheid door de diverse decennia. Gelukkig kwamen we op een gegeven moment bij een videoruimte waar ze een goed chronologisch overzicht gaven van de apartheid in de loop van de jaren. Het maakte erg veel indruk op mij hoe het er vroeger aan toe ging en ik kwam veel nieuwe dingen te weten. Helaas ging het museum al sluiten toen we onze tocht wilde afmaken, maar ik denk dat ik er in de toekomst nog wel een keer kom.

Na deze tocht hadden we allemaal erg honger en zijn we langs de McDrive gereden. Drie medium McMenu’s, een cola en een milkshake kostte ons omgerekend een kleine 8 euro. Ik weet zeker dat er bij een aantal mensen nu de ogen gaan glinsteren ;) Daarna zijn we doorgereden naar Melville, een wijk in Joburg met allemaal barretjes, café’s en restaurants. Hier hebben we tijdens een happy hour een cocktail gedronken (twee voor de prijs van één) met wat kleine hapjes.



’s Avonds hebben we het Monte Casino bezocht. Een complex met een hele grote bios, vogeltuin, winkels, pubs en natuurlijk een casino. Bij de ingang van het park las ik het volgende op een bord: "This is a gunsafe area. If you have a gun with you, you have to put your gun in the gunsave. By leaving the area you can get your gun out of the save." Om er zeker van te zijn dat je niks bij je had werd je nog eens gefouilleerd. Het complex was wel leuk om eens rond te lopen, maar niet echt geschikt voor de zaterdagavond.

Zondag was het dan zo ver, een bezoek aan een wildpark stond op het programma. De avond ervoor had ik snel even met een collega gebeld, die al een tijd in Zuid-Afrika woont. Hij adviseerde mij om naar dit park te gaan, wat op 45 minuten rijden van ons vandaan ligt. ’s Ochtends om 8:00 uur ben ik opgestaan en om iets voor 10:00 uur waren we al binnen het park. De entree was maar acht euro en daarna kan je met je auto door het hele park rijden. Wat we daar hebben gezien is met geen woorden te beschrijven, zo onwijs mooi en stil dat het daar is. Dat is gewoonweg puur genieten, daarom heb ik ook veel foto’s erbij gedaan. Het hoogtepunt was toch wel dat wij in de auto zaten en werden omringd door ongeveer acht leeuwen, adembenemend mooi was dat. Verder hebben we nog vele dieren gezien, zoals herten, struisvogels, zebra’s, slangen, tijgers, cheeta's, buffels, wilde honden etc. Dit voorproefje gaat zeker een vervolg krijgen, kan niet wachten totdat het zo ver is.








Bij terugkomst hebben Hans en ik Vitesse gevolgd als echte sms supporters (nog bedankt mam). Gelukkig hebben ze gewonnen, al was het wel weer met de hakken over de sloot.. Hmmz ik vind het maar niks om een wedstrijd te moeten missen en er niet bij te kunnen zijn, hopelijk hebben we in de toekomst betere middelen om het wellicht via de radio te kunnen volgen.

Die avond hadden we een afspraak met de huisbazin om nog even wat formaliteiten door te nemen. Daarna toch nog even een kijkje nemen binnen het appartement, gelukkig hoeven we nog maar een kleine twee weken te wachten voordat we erin kunnen! Ik moet ook zeggen dat ik mijn huidige onderkomen aardig zat begin te raken, omdat het zo klein is en je zo dicht op elkaar zit. Daarnaast zitten we nog elke dag vast aan de transfer van en naar ons werk en dat beperkt je toch in je bewegingsvrijheid. Het begint met de dag meer te irriteren, maarja het idee dat we over twee weken hartje centrum zitten en bijna alles op loopafstand kunnen doen en ons in een mooi appartement bevinden houd me op de been.. Nou ik ga er weer een einde aan maken, jullie horen snel weer van mij!