De primeur vanuit Joburg

7 januari 2007,

Goeienaand,

Hier dan eindelijk een bericht vanuit een zeer warm Joburg (afkorting die hier gebruikt wordt). Serieus, ik heb de afgelopen dagen zoveel meegemaakt dat ik denk ik wel vier kantjes vol kan schrijven. Ik heb nog nooit zoveel formulieren doorgelezen en handtekeningen gezet nie, maarja hopelijk dat datgene nu allemaal voorbij is.

Mijn vlucht ging niet helemaal zoals gepland nie (Zuid-Afrikanen geven altijd dubbel aan dat iets niet het geval is door er nie achter te zetten, een dubbele ontkenning). Zo lag ik dinsdagochtend in bed en belde mijn moeder mij wakker dat mijn vliegtuig niet om 16:35 zou vertrekken, maar om 14:45. Na wat navraag bleek dit te kloppen, want mijn originele bevestiging was niet bevestigd en daardoor was er voor mij opnieuw een vlucht aangevraagd. Deze vlucht was nu naar 14:45 gezet en dit betekende dat ik de enige persoon was die rond deze tijd vanuit Nederland zou reizen. Ook zouden er nog zes Belgen rond datzelfde tijdstip vanuit Brussel gaan, die ik wellicht in Londen Heathrow kon ontmoeten. Dat vond ik verder wel best..

De vlucht naar Londen ging een half uur later dan gepland, maar het duurde gelukkig maar 45 minuten. Daar eenmaal aangekomen werd je via een paar smalle gangen naar een transferbus geleid, die je naar de terminal bracht waar de vlucht naar Joburg vandaan zou gaan.
Het viel me wel op wat een vaag vliegveld Londen Heathrow eigenlijk is, heel anders dan Schiphol bijvoorbeeld. Bij het inchecken van mijn vlucht naar Joburg had ik het geluk dat de stoel naast mij vrij was. Aan de andere kant van de lege stoel zat een alleenreizende man uit Zuid-Afrika. Ik had een eigen schermpje, dus daar kon ik mooi films op kijken (heb er wel vijf gezien). Gelukkig had ik ook geen last van mijn oren gehad nie en kreeg ik ook genoeg te eten, daar kunnen ze bij Arke Fly nog wat van leren.

Volgens schema landde ik op het vliegveld van Joburg. Ik was superblij dat ik mijn eigen koffer op de band zag, dat was echt een opluchting. Bij aankomst werd ik ontvangen door Alex van Kelly, was erg grappig om alle gezichten van dichtbij te zien waar je zo lang contact over de email hebt gehad. Daarna moest ik 2,5 uur wachten voordat Hans eindelijk zou aankomen. Dit was erg vermoeiend, zeker als je zo moe bent en gewoon zo snel mogelijk naar het appartement wilt.

Wanneer iedereen was aangekomen konden we eindelijk op weg naar de volgende bestemming, de City Shopping Centre in de wijk Sandton. Nu wist ik ook meteen waarom ze dit ook het grootste winkelcentrum van het zuidelijk halfrond noemen; het is supergroot en je kan er van alles vinden. Allereerst gingen we naar de bank om wat geld te wisselen, want het is wel zo handig om wat Rand te hebben wanneer je iets wilt kopen. Daarna gingen we op weg naar de supermarkt om wat boodschappen te doen voor de eerste paar dagen. Hier waren we al gauw zo’n twee uur mee zoet en het duurde dan ook tot 14:00 uur totdat we eindelijk afgezet konden worden bij het appartement waar we zouden verblijven (voor in ieder geval de eerste maand). Het appartement viel ons niet tegen, alleen het was wel een beetje klein voor drie personen. De dag hebben we volgemaakt met spullen uitpakken, de omgeving verkennen en slapen.

Donderdag was dan onze eerste werkdag en om we begonnen die dag om 8 uur. Dat hield in dat we om 7:15 uur werden opgehaald door een busje van BizziBee, geregeld door uitzendbureau Kelly. We maakten die dag voor het eerst kennis met de locatie waar we het komende jaar zouden komen te werken. Eenmaal aangekomen hadden we al snel door dat deze dag in het teken zou staan van allerlei administratieve handelingen, zoals ik in het begin van mijn verhaal al aangaf. Je krijgt een legio informatie op je af en er zijn allerlei zaken waar je rekening mee moet houden. We kregen een verhaal over Zuid-Afrika te horen en daarnaast hebben we alle punten uit ons contract besproken. Daarnaast moest iedereen een foto voor zijn toegangspas laten maken, die drie minuten later al meteen klaar was.




Om de eerste dag af te sluiten hebben we een Zuid-Afrikaanse bankrekening geopend, wat niet echt voordelig is. Zo is Zuid-Afrika waarschijnlijk het meest ongunstige land om een bankrekening te openen, aangezien je standaard bij elke bank per maand een bedrag van ongeveer 8 euro betaalt omdat je in het bezit bent van een bankrekening. Daarnaast kan je maar voor een maximum van 15 keer pinnen per maand en betaal je voor elke dienst wel een bepaald bedrag. Zo rond 14:00 uur waren we klaar en konden we naar Sandton City om wat rond te kijken, te drinken, te winkelen etc. We maakten die dag voor het eerst kennis met het Nelson Mandela Square, een beetje de korenmarkt van Joburg. Daar hebben we een drankje gedronken en een hapje gegeten, een goede afsluiting van de eerste “werkdag”.

Het mooie was dat onze eerste dag training ook gelijk de laatste “werkdag” was voordat we eindelijk weekend zouden hebben. Op het programma stond een soort hoorcollege van 8:00 uur tot ongeveer 15:00 uur. Aan het begin moest iedereen zich aan elkaar voorstellen, wat best wel wennen was in het Engels. De man die ons hoorcollege gaf, Neill genaamd, begon elke zin met "Well guys, be aware..", wat op den duur best vervelend werd. Het is dat er koffie was, want anders was ik echt in slaap gevallen. We konden gelukkig elk uur een pauze van ongeveer tien minuten nemen en tijdens de lunch lekker op een terrasje zitten. Gelukkig was er rond 15:00 uur het verlossende woord dat de dag erop zat en dat we eindelijk WEEKEND hadden!!

Om het weekend officieel te openen zijn we naar Sandton City gegaan om daar een terrasje te pakken. Even daarvoor hadden we een mooie gedetailleerde plattegrond van Gauteng (provincie waar Joburg gelegen is) gehaald. Aanvankelijk hebben we een hapje op het Mandela Square gegeten om vervolgens naar het Kelly gebouw te gaan om te internetten. Maar, zoals in het verleden ook al het geval was, was ook dit niet naar wens geregeld. We hadden heel netjes een paswoord gekregen, maar geen username. Na heel wat gedoe was het uiteindelijk niet gelukt om dat voor elkaar te krijgen. Dus het kwam er min of meer op neer dat we daar voor niks heen zijn gegaan. Gelukkig hadden we nog wel een leuk praatje gemaakt met de bewaker Desmond, door ons the D-man genoemd. Daarna zijn we door de mevrouw van BizziBee naar ons huis gebacht, waar we doodleuk 60 Rand (6,5 euro) per persoon in rekening gebracht kregen. We hebben vervolgens de avond thuis afgesloten met een uitgebreide DVD om vervolgens lekker te gaan slapen, zonder wakker te worden door de wekker ditmaal.

Ondanks dat we konden uitslapen werd ik toch tegen een uurtje of negen in de morgen wakker. Dit kwam doordat ik al gewend was geraakt aan het ritme van de vorige dagen en daarnaast de hitte die ik niet gewend was. De zon scheen al erg fel en de lucht was helderblauw, een heerlijk ontbijtje op ons terrasje was het ultieme begin van de zaterdag. Die dag kwamen wat collega's bij ons langs om hier te gaan zonnen en lekker bij het zwembad te liggen. Samen met René ben ik de hele dag op zoek geweest naar een nieuwe woonruimte per 1 februari 2007 en om een auto te huren. Dit had als resultaat dat we een dag later twee huisjes konden bekijken. Na de hele dag daarmee druk in de weer te zijn geweest en lekker te hebben gezond gingen we ons langzaam opmaken om met zijn allen lekker te gaan skottelbraaien (bbqen). De wijn vloeide rijkelijk en het vlees was erg lekker, aangevuld met wat lekkere muziek en een heerlijke salade. Tegen 23:00 uur besloten we om naar het Newscafé te gaan. Met ongeveer 15 man gingen we met de taxi daarheen en konden we lekker aan het plaatselijke Black Label bier om vervolgens met wat schone dames te praten en zo wat nieuwe contacten te leggen.
Aan het einde van de avond was iedereen redelijk ver heen. Het was echt een superavond! Zo leuk, dat we voor volgende week zaterdag al een herhaling hebben gepland….

Na een nachtrust van een kleine drie uur werd ik wakker in het appartement van mijn collega René, Panhandle Place genoemd (vernoemd naar mijn bijnaam Pan). Ik sliep daar omdat de makelaar van het huis waar we zouden kijken ons hier zou ophalen. Ze nam ons mee naar een schitterend huis die we voor 330 euro per maand zouden kunnen huren. Het enige nadeel was echter dat er helemaal geen meubelen in het huis aanwezig waren. Dus we waren eigenlijk snel uitgepraat.. Maar ze stond erop dat we de omgeving zouden zien en een aantal lege kamers bij haar thuis moesten bekijken. Deze gratis rondleiding konden we niet weigeren en we kregen daadwerkelijk een supermooie omgeving te zien. De afspraak die voor de middag op het programma stond hebben we maar afgezegd, aangezien er ook in dat appartement/huis geen meubels aanwezig waren nie. We besloten dan maar om een soort backpackers te bezoeken, om te kijken of dat iets voor ons zou zijn. Dankzij onze vriend Peter (een Belg die samen met zijn vriendin in ZA woont) kwamen we daar en maakte ik voor het eerst kennis met een township, Alexandra genoemd. Daar merkte je pas echt het verschil tussen arm en rijk.. Het backpackers verblijf was niet echt een succes en de wijk zag er niet echt betrouwbaar uit. Op de terugweg kregen we nog een groot gedeelte van Joburg te zien.








Bij terugkomst bij het appartement hadden onze Italiaanse vrienden Fabio en Giordano een lekkere pasta gemaakt, waar ik snel even een hapje mee prikte. Daarna ben ik in mijn uppie met een taxi naar mijn eigen appartement teruggekeerd.. Tijdens het wachten op de taxi maakte ik ook kennis met de eerste stortbui, die na een paar minuten ook gelijk weer over was. Het was best spannend om in je eentje met de taxi te gaan in Joburg, na alle verhalen die je had gehoord over wat er mis kon gaan. Dit viel dus gelukkig mee en ik kon zelfs een leuk praatje met de taxichauffeur maken. Het grappige was dat hij mijn wijk niet kende, dus ik heb hem met behulp van mijn gedetailleerde kaart de weg gewezen. Veilig aangekomen ben ik begonnen aan dit hele verhaal, want dat moet tenslotte ook gebeuren. Helaas is het weekend erg snel voorbij, maar ik kijk nu al uit naar het volgende weekend..

Ik hou jullie op de hoogte en ik hoop in de toekomst tevens wat frequenter te kunnen reageren op jullie reacties. Helaas laten de omstandigheden het (nog) niet toe dat ik toegang heb tot het internet, dit hoop ik zo spoedig mogelijk op te lossen. Ik wens jullie een goede week toe en ik laat snel weer wat van mij horen!