Het avontuur is voorbij
Door: Robert-Jan
Blijf op de hoogte en volg Robert-Jan
24 Maart 2008 | Nederland, Velp
24 maart 2008,
Zoals de titel al aangeeft is het Zuid-Afrika avontuur voorbij en ben ik inmiddels alweer één week in Nederland. Een week met koud, nat en vies weer met tevens de koudste Pasen sinds 1964 en de koudste Paasnacht sinds 1901. Altijd fijn om dat mee te mogen maken, dan weet je meteen ook dat je echt terug in Nederland bent.
Afgelopen maandag was ik op Schiphol aangekomen, na 24 uur te hebben gereisd. De dagen ervoor waren niet zonder slag of stoot gegaan. De laatste werkdag bij IBM verliep eigenlijk vrij snel en rond 15:00 uur heb ik afscheid genomen. Het enige wat ik op dat moment nog nodig had was een payslip van Kelly, welke ik op het hoofdkantoor maar heb opgehaald. Bij deze payslip ontving ik een cheque ter waarde van een paar duizend Rand, welke ik de volgende dag bij de bank zou kunnen inleveren.
De volgende dag was ik rond 8:30 uur bij de bank in Sandton City, met het idee om daarna nog even wat inkopen te kunnen doen. Eenmaal aangekomen stond er gelukkig geen rij en overhandigde ik de cheque. De beste man moest even naar achter om iets na te kijken en mij werd verzocht om even plaats te nemen. Geen goed voorteken naar mijn idee, maar het kwam niet echt onverwacht. Met Kelly was er namelijk vrijwel niks goed geregeld in het afgelopen jaar en ook deze keer was dit dus het geval. Na een half uur te hebben gewacht vertelde de man mij dat de cheque niet was geauthoriseerd.
Hij vertelde mij dat ik maandag terug kon komen en dat het dan wel zou zijn geregeld. Ik informeerde hem vervolgens maar even dat ik de dag erna terug naar Nederland zou gaan en dat het vandaag geregeld moest worden. Hoe dat dan zou gaan gebeuren mocht hij maar uitzoeken.
Hij schakelde daarop een neger (loopjongen) in die dit zou moeten gaan regelen. Bij het horen van dit bericht daalde het vertrouwen in een goede afloop aanzienlijk, maar ik besloot het maar een kans te geven. Inmiddels had ik contact gehad met een medewerkster van Kelly die mij had gevraagd of iemand van de bank contact met haar zou willen opnemen. Deze boodschap gaf ik vervolgens aan de neger die het dan weer zou doorgeven aan zijn coördinator, die zich met het probleem aan het bezighouden was. Een half uur later kwam het bericht dat er die dag niemand van Kelly aan het werk was en dat ze hun dus niet konden bereiken.
Op dat moment knapte er bij mij iets en vertelde ik nogmaals aan de neger dat ik zojuist met iemand van Kelly had gesproken. Daarna ging hij mij het hele verhaal vertellen over hoe het nu in elkaar zat. Ik zei tegen hem dat mij dat niet echt kon interesseren en dat het gewoon moest worden geregeld. Dat zorgde bij hem voor de nodige verwarring en toen besloot ik maar om de manager te vragen. Hij besloot daarna om voor het kamertje van de manager te blijven wachten en ondernam wederom weinig actie. Zelden ben ik zo boos geweest als op dat moment en ik griste de cheque uit zijn handen en verzocht hem om heel snel uit mijn zicht te verdwijnen. Een andere bankmedewerker wist mij gelukkig wel de manager te brengen.
De manager bracht mij naar zijn kamertje en legde uit dat zij alleen contact opnemen met een vast nummer van het hoofdkantoor van Kelly en niet met een mobiel nummer. Maar het rare was dat als ik contact opnam met die persoon en hem de telefoon zou geven dat het wel mogelijk zou zijn. Uiteindelijk was ik al lang blij dat ze nu eindelijk met elkaar in contact waren gekomen. Ondertussen had de hoogste baas van Kelly ook al contact met de manager opgenomen en werd er eindelijk wat vaart achter gezet. Een uur later kon ik dan eindelijk mijn geld ontvangen, maar het had al met al toch 4,5 uur geduurd. De rest van de middag heb ik wat inkopen gedaan en ben ik nog naar bioscoop geweest.
De zaterdagavond ging ik eerst wat eten met wat collega’s in een Italiaans restaurant, om daarna door te gaan naar Newscafé en de avond af te sluiten in Taboo. De dag erna was ik in de ochtend eerst nog samen met Tarryn naar een marktje geweest om nog wat souvenirs te halen. Rond 14:00 uur was het dan tijd om definitief afscheid te nemen van mijn cottage, de familie, de honden en de wijk Sandton.
Het weer was voor de derde dag op rij erg slecht en de temperatuur was blijven haken rond de tien graden. Blijkbaar moest ik alvast een beetje wennen aan het Nederlandse weer, maar omdat het toch mijn laatste dag was kon het mij op dat moment niet meer zoveel schelen. Het zou uiteindelijk de overgang naar het Europese weer alleen maar makkelijker maken.
Ik werd die middag door Carlos (collega) en zijn vriendin opgehaald, welke zo aardig waren dat ik bij hun de middag mocht doorbrengen. Dit kwam wel goed uit aangezien ik zelf geen vervoer meer had en hij ook nog eens dicht bij het vliegveld woont. De middag vloog vervolgens voorbij en tegen 16:30 uur was het dan tijd om definitief afscheid te nemen van Johannesburg en Zuid-Afrika. Op het vliegveld aangekomen kon ik al snel mijn koffer laten sealen. Na online te hebben ingechecked was het tijd om mijn koffer af te geven. Ik had zelf geen flauw idee hoeveel deze zou wegen en dit bleek een ruime 30 kilo te zijn. Wijselijk (op advies van Carlos) hield mij maar stil en gelukkig werd er vervolgens niks van gezegd. Daarna was het tijd om afscheid van Carlos te nemen en mij op te maken voor (voorlopig) de laatste lange vlucht.
De vlucht was bijna volgeboekt en ik had een plek in de middelste rij met erg weinig comfort. Wederom had ik het geluk dat iemand naast mij ging verhuizen zodat ik de beschikking over twee stoelen had. Na een rustige vlucht landde ik uiteindelijk volgens schema op het vliegveld van London Heathrow. Vanwege de drukte was het Kelly niet gelukt om een goede connected flight te regelen, waardoor ik ruim zes uur diende te wachten. Vervolgens kwam daar nog een uurtje vertraging bij, wat ervoor zorgde dat ik rond 14:30 uur op Schiphol aankwam. Daar stond mijn vader mij op te wachten en in zijn nieuwe Mercedes Benz bracht hij mij weer terug naar Velp. Daar kwam ik dan tegen 16:30 uur aan, zodat ik een vol etmaal had gereisd.
Inmiddels ben ik dus alweer één week terug en vertel ik elke keer nog vol enthousiasme over mijn tijd in Zuid-Afrika. Ik had dit avontuur zeker niet willen missen en naast dat ik vele mooie dingen heb mogen aanschouwen heb ik mezelf ook beter leren kennen en heb ik enorm veel geleerd. Het is uiteindelijk een jaar geweest met vele ups en downs, waar uiteindelijk de mooie momenten de boventoon voerden. Het avontuur mag dan over zijn, de herinnering zal altijd blijven...
Zoals de titel al aangeeft is het Zuid-Afrika avontuur voorbij en ben ik inmiddels alweer één week in Nederland. Een week met koud, nat en vies weer met tevens de koudste Pasen sinds 1964 en de koudste Paasnacht sinds 1901. Altijd fijn om dat mee te mogen maken, dan weet je meteen ook dat je echt terug in Nederland bent.
Afgelopen maandag was ik op Schiphol aangekomen, na 24 uur te hebben gereisd. De dagen ervoor waren niet zonder slag of stoot gegaan. De laatste werkdag bij IBM verliep eigenlijk vrij snel en rond 15:00 uur heb ik afscheid genomen. Het enige wat ik op dat moment nog nodig had was een payslip van Kelly, welke ik op het hoofdkantoor maar heb opgehaald. Bij deze payslip ontving ik een cheque ter waarde van een paar duizend Rand, welke ik de volgende dag bij de bank zou kunnen inleveren.
De volgende dag was ik rond 8:30 uur bij de bank in Sandton City, met het idee om daarna nog even wat inkopen te kunnen doen. Eenmaal aangekomen stond er gelukkig geen rij en overhandigde ik de cheque. De beste man moest even naar achter om iets na te kijken en mij werd verzocht om even plaats te nemen. Geen goed voorteken naar mijn idee, maar het kwam niet echt onverwacht. Met Kelly was er namelijk vrijwel niks goed geregeld in het afgelopen jaar en ook deze keer was dit dus het geval. Na een half uur te hebben gewacht vertelde de man mij dat de cheque niet was geauthoriseerd.
Hij vertelde mij dat ik maandag terug kon komen en dat het dan wel zou zijn geregeld. Ik informeerde hem vervolgens maar even dat ik de dag erna terug naar Nederland zou gaan en dat het vandaag geregeld moest worden. Hoe dat dan zou gaan gebeuren mocht hij maar uitzoeken.
Hij schakelde daarop een neger (loopjongen) in die dit zou moeten gaan regelen. Bij het horen van dit bericht daalde het vertrouwen in een goede afloop aanzienlijk, maar ik besloot het maar een kans te geven. Inmiddels had ik contact gehad met een medewerkster van Kelly die mij had gevraagd of iemand van de bank contact met haar zou willen opnemen. Deze boodschap gaf ik vervolgens aan de neger die het dan weer zou doorgeven aan zijn coördinator, die zich met het probleem aan het bezighouden was. Een half uur later kwam het bericht dat er die dag niemand van Kelly aan het werk was en dat ze hun dus niet konden bereiken.
Op dat moment knapte er bij mij iets en vertelde ik nogmaals aan de neger dat ik zojuist met iemand van Kelly had gesproken. Daarna ging hij mij het hele verhaal vertellen over hoe het nu in elkaar zat. Ik zei tegen hem dat mij dat niet echt kon interesseren en dat het gewoon moest worden geregeld. Dat zorgde bij hem voor de nodige verwarring en toen besloot ik maar om de manager te vragen. Hij besloot daarna om voor het kamertje van de manager te blijven wachten en ondernam wederom weinig actie. Zelden ben ik zo boos geweest als op dat moment en ik griste de cheque uit zijn handen en verzocht hem om heel snel uit mijn zicht te verdwijnen. Een andere bankmedewerker wist mij gelukkig wel de manager te brengen.
De manager bracht mij naar zijn kamertje en legde uit dat zij alleen contact opnemen met een vast nummer van het hoofdkantoor van Kelly en niet met een mobiel nummer. Maar het rare was dat als ik contact opnam met die persoon en hem de telefoon zou geven dat het wel mogelijk zou zijn. Uiteindelijk was ik al lang blij dat ze nu eindelijk met elkaar in contact waren gekomen. Ondertussen had de hoogste baas van Kelly ook al contact met de manager opgenomen en werd er eindelijk wat vaart achter gezet. Een uur later kon ik dan eindelijk mijn geld ontvangen, maar het had al met al toch 4,5 uur geduurd. De rest van de middag heb ik wat inkopen gedaan en ben ik nog naar bioscoop geweest.
De zaterdagavond ging ik eerst wat eten met wat collega’s in een Italiaans restaurant, om daarna door te gaan naar Newscafé en de avond af te sluiten in Taboo. De dag erna was ik in de ochtend eerst nog samen met Tarryn naar een marktje geweest om nog wat souvenirs te halen. Rond 14:00 uur was het dan tijd om definitief afscheid te nemen van mijn cottage, de familie, de honden en de wijk Sandton.
Het weer was voor de derde dag op rij erg slecht en de temperatuur was blijven haken rond de tien graden. Blijkbaar moest ik alvast een beetje wennen aan het Nederlandse weer, maar omdat het toch mijn laatste dag was kon het mij op dat moment niet meer zoveel schelen. Het zou uiteindelijk de overgang naar het Europese weer alleen maar makkelijker maken.
Ik werd die middag door Carlos (collega) en zijn vriendin opgehaald, welke zo aardig waren dat ik bij hun de middag mocht doorbrengen. Dit kwam wel goed uit aangezien ik zelf geen vervoer meer had en hij ook nog eens dicht bij het vliegveld woont. De middag vloog vervolgens voorbij en tegen 16:30 uur was het dan tijd om definitief afscheid te nemen van Johannesburg en Zuid-Afrika. Op het vliegveld aangekomen kon ik al snel mijn koffer laten sealen. Na online te hebben ingechecked was het tijd om mijn koffer af te geven. Ik had zelf geen flauw idee hoeveel deze zou wegen en dit bleek een ruime 30 kilo te zijn. Wijselijk (op advies van Carlos) hield mij maar stil en gelukkig werd er vervolgens niks van gezegd. Daarna was het tijd om afscheid van Carlos te nemen en mij op te maken voor (voorlopig) de laatste lange vlucht.
De vlucht was bijna volgeboekt en ik had een plek in de middelste rij met erg weinig comfort. Wederom had ik het geluk dat iemand naast mij ging verhuizen zodat ik de beschikking over twee stoelen had. Na een rustige vlucht landde ik uiteindelijk volgens schema op het vliegveld van London Heathrow. Vanwege de drukte was het Kelly niet gelukt om een goede connected flight te regelen, waardoor ik ruim zes uur diende te wachten. Vervolgens kwam daar nog een uurtje vertraging bij, wat ervoor zorgde dat ik rond 14:30 uur op Schiphol aankwam. Daar stond mijn vader mij op te wachten en in zijn nieuwe Mercedes Benz bracht hij mij weer terug naar Velp. Daar kwam ik dan tegen 16:30 uur aan, zodat ik een vol etmaal had gereisd.
Inmiddels ben ik dus alweer één week terug en vertel ik elke keer nog vol enthousiasme over mijn tijd in Zuid-Afrika. Ik had dit avontuur zeker niet willen missen en naast dat ik vele mooie dingen heb mogen aanschouwen heb ik mezelf ook beter leren kennen en heb ik enorm veel geleerd. Het is uiteindelijk een jaar geweest met vele ups en downs, waar uiteindelijk de mooie momenten de boventoon voerden. Het avontuur mag dan over zijn, de herinnering zal altijd blijven...
-
24 Maart 2008 - 18:23
Annemarie:
Ha Robert-Jan,
Petje af hoor, wat jij daar hebt gedaan. Ik had het je niet nagedaan!
Ook heerlijk om weer thuis te zijn denk ik...
Geniet van je mooie herinneringen!
Liefs Annemarie -
25 Maart 2008 - 06:24
Stefan:
whaha, kan me die zaterdag nog als de dag van gisteren herrineren whaha.. taboo was ook een mooi zootje haha.. maar goed.. wanneer ik terug ben in nederland ook nog een paar weekjes.. moeten we ff kijken of we met een hele groep een reunie in Utrecht kunnen houden ofzo :D -
25 Maart 2008 - 09:00
Pa:
Eind goed, al goed. Ook wij zijn blij dat je weer in Nederland bent. -
25 Maart 2008 - 09:38
Fransheid:
Dude! vet eindverhaal! haha die regelheid toch... Wel jammer dat KELLY zo'n matig bedrijf is. Mja je bent dr weer! Dus uhm the 3 singles kunnen weer op pad hahaha. cu later -
25 Maart 2008 - 14:16
Carlos:
He kerel.
Nou is t verhaaltje wel heh.
zkr iets om te vertellen later tegen je kleine Robertjes ;-)
He t is wel stil zonder je op de desk mja voor jou was de tijd gekomen en ben blij dat je het leuk heb gehad.
Moet je nog bedanken voor de tijden dat je me geholpen hebt :) ja jongen ik ben je zeker gaan waarderen als Collega maar ook als vriend.
en de lol op de desk is nu ook wel weg.
Anyway spreek je snel weer.
Groetjes van De Bergkampjes uit ZA.
en een Knuffel van mn Dochtertje :).
-
25 Maart 2008 - 15:54
Willemijn:
Mooi einde ;-) -
26 Maart 2008 - 19:49
Cees & Elly:
Robert Jan,
Qua vliegen hebben we dezelfde ervaring; zeker met Heathrow.
Met de Rabo hadden we ook ervaring van geen geld.
Het gevoel van thuiskomen kunnen we delen, al zijn we deze keer maar 6,5 week weggeweest.
Je hebt heel wat ervaring opgedaan, die je je hele leven lang bij je zult dragen.
Trouwens in april krijgen we een elfstedentocht. Kan je in ieder geval naar Friesland.
RJ, heel veel succes met hoe het nu verder zal gaan.
Groeten uit Nieuw-Vossemeer
-
28 Maart 2008 - 12:44
Lisa:
hey dude! :-)
Ondanks de ups en downs is het inderdaad een onvergetelijke ervaring.. zoveel moois gezien en leuke dingen gedaan, dat is weer even wennen in nederland he?! ;-)
Binnenkort moet je me maar live bijpraten van alle avonturen!
Liefs -
29 Maart 2008 - 22:09
Timothy:
Hey RJ,
goed om te horen dat je veilig in NL bent aangekomen. We zullen elkaar zeker snel zien (misschien volgend weekend al in Utrecht). Dan kunnen we ff bijpraten!
Greetz,
Timo -
01 April 2008 - 14:38
Deborah:
Heeej RJ!!
Sorry beetje late reactie! Maar wel weer een verhaal zeg! Ik ben heel benieuwd naar je verhalen en foto's! Binnenkort moeten we maar even een datum prikken om af te spreken!!
Fijn dat je weer terug bent;)
-Xx- Deborah -
28 Oktober 2011 - 08:51
Lia:
Wat een leuk verhaal over Zuid-Afrika! South African Tourism, het verkeersbureau voor Zuid-Afrika in Nederland, heeft deze week een community platform gelanceerd, waar Zuid-Afrikaanse locals en Nederlanders met elkaar in contact kunnen komen, inspiratie opdoen, maar ook nuttige tips & tricks over het land kunnen horen én zien! Het is een real time interactieve reisgids, gemaakt door locals en door reizigers die al in Zuid-Afrika zijn geweest.
Je kunt je Zuid-Afrika content (je blog, maar ook filmpjes, en foto’s) toevoegen op www.mijnzuidafrika.nl, maar we zijn ook benieuwd naar jouw mening over de community dus stuur vooral je feedback naar information@southafrica.net.
Laat zien hoe geweldig Zuid-Afrika is! Alvast bedankt voor je enthousiasme en moeite!
Groeten,
Namens het South African Tourism Team,
Lia
South African Tourism
Jozef Israëlskade 48 A
1072 SB Amsterdam
information@southafrica.net
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
